Η Ζάκυνθος μετά μουσικής…

Νίκια Λούντζη, Η Ζάκυνθος μετά μουσικής… (3 τόμοι), Αθήνα 2008, 2009 & 2010.

Ν. Λούντζη, Η Ζάκυνθος μετά μουσικής, 3ος τόμοςΝ. Λούντζη, Η Ζάκυνθος μετά μουσικής, 2ος τόμοςΝ. Λούντζη, Η Ζάκυνθος μετά μουσικής, 1ος τόμος

Εκτενής ιστορική και κριτική μελέτη των 200 χρόνων μουσικής παράδοσης της Επτανησιακής Σχολής και ιδίως της Μουσικής της Ζακύνθου. Ο νομικός, ιστορικός και μελετητής Νίκιας Λούντζης μέσα από ενδελεχή έρευνα, λεπτομερή καταγραφή και γλαφυρή αφήγηση του ζακυνθινού μέλους, αναβιώνει την φυσιογνωμία και τις ιδιαιτερότητες της ζακυνθινής κοινωνίας του 18ου, 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα.

Στον πρώτο τόμο ο ερευνητής ασχολείται αρχικά με την Εκκλησιαστική Μουσική και τις ιδιαιτερότητες του ζακυνθινού εκκλησιαστικού μέλους, αναζητά την ταυτότητα του στις κρητικές προσμίξεις και παρουσιάζει τους παραδοσιακούς και λόγιους συνθέτες-λειτουργούς. Στη συνέχεια αναφέρεται στην Λαϊκή Κοσμική Μουσική, αντιδιαστέλλει την αυστηρή ρυθμική αγωγή της αγροτικής μουσικής με την αρμονική μορφολογία της αστική φωνητικής και ενόργανης μουσικής (αρέκιες, μονωδίες, μπαλλάντες, καντάδες, σερενάτες), τέλος δε  παραθέτει ένα εξαντλητικό κατάλογο των λαϊκών συνθετών και τραγουδιστών.

Στον δεύτερο τόμο προσεγγίζεται η Έντεχνη Κοσμική Μουσική με ιστορικά και κοινωνιολογικά κριτήρια, καθώς αναλύεται η διαδικασία μύησης του ζακυνθινού λαού στην έντεχνη μουσική, η δημιουργία των φιλαρμονικών και ο παιδευτικός ρόλος της εκτέλεσης συναυλιών σε δημόσιους χώρους, η οργάνωση και η λειτουργία των λυρικών θεάτρων, με εξαντλητική παράθεση  των λυρικών έργων που παρουσιάστηκαν στην Ζάκυνθο ανά χρονική περίοδο από το 1813 έως το 1936.

Τέλος, ο τρίτος τόμος αποτελεί άτλαντα της Επτανησιακής Μουσικής, αφού περιέχει με συστηματικό τρόπο λεπτομερή απογραφή των ζακυνθινών και λοιπών επτανησίων μουσουργών, αρχιμουσικών, μουσικών και μουσικολόγων, των λυρικών τραγουδιστών, καθώς και των μελοδραματικών και ασματικών ποιητών με πλήρη βιογραφικά στοιχεία και πλούσιες εργογραφικές αναφορές. Το έργο κλείνει με την παράθεση σημαντικών ανακοινώσεων του συγγραφέα σε επιστημονικά συνέδρια σχετικά με την ιστορική και αισθητική εξέλιξη και την «ελληνικότητα» της Επτανησιακής Σχολής έναντι της Εθνικής Σχολής των Αθηνών. Και οι τρεις τόμοι κοσμούνται με έργα του ζωγράφου Κώστα Καμπουρόπουλου.